Τα Λουτρά κυλλήνης η αλλιώς Λίνζι είναι περιοχή εξαιρετικού φυσικού κάλους. Από την Κυλλήνη απέχουν γύρω στα 9 χιλιόμετρα. Οι πηγές βρίσκονται μεταξύ δύο λοφοσειρών (αμμώδεις ως επί το πλείστον) και οι οποίες σχηματίζουν κοιλάδα ανοιγόμενη προς τη θάλασσα σε απόσταση 330 μέτρων. Η περιοχή των Λουτρών παρουσιάζει πυκνή βλάστηση και με αιωνόβια δέντρα κυρίως ευκαλύπτους που φυτεύτηκαν τα έτη 1890-1892, μεταφερθέντες από την Γαλλία με την φροντίδα της εταιρείας ΣΠΑΠ που είχε αναλάβει την εκμετάλλευση των Λουτρών.

Tα Λουτρά Κυλλήνης αποτελούσαν ανεξάρτητο συνοικισμό μέχρι το έτος 1912. Μετά την αναγνώριση των Δήμων και Κοινοτήτων με το οποίο το χωριό Κάστρο αναγνωρίσθηκε ως Κοινότητα, ταυτόχρονα ο συνοικισμός των Λουτρών Κυλλήνης αποτέλεσε μέρος της Κοινότητας Κάστρου. Μετά την εφαρμογή του Καποδιστριακού νόμου 2539/1997 το Δ.Δ. Κάστρου αποτέλεσε ενιαία μονάδα του νεοσύστατου Δήμου Κάστρου-Κυλλήνης. Παραμένει δε η ονομασία Λουτρά Κυλλήνης γιατί έτσι είναι γνωστά παγκοσμίως και προς αποφυγή οποιασδήποτε σύγχυσης.

Τα Λουτρα κυλληνης είναι φημισμένα από την αρχαιότητα για τις ιαματικές του πηγές που τα νερά τους, οι αναθυμιάσεις και η λάσπη τους θεραπεύουν αρθριτικά, άσθμα και δερματικά. Υπάρχουν ερείπια από εγκαταστάσεις Ρωμαϊκών λουτρών. Μια ερμηνεία είναι ότι η λέξη Λίτζι σήμαινε λουτρό στα Λατινικά. Μια άλλη εκδοχή είναι ότι σημαίνει “το στόμα του άδη”, απ’ όπου έβγαιναν οι λιτζέοι, τα δαιμόνια. Στους οθωμανικούς χρόνους υπήρξε και λήσταρχος με το όνομα Λίτζης που μάλλον πήρε το όνομά του από τους δαίμονες των πηγών. Το 1880, επί Τρικούπη, τα Λουτρά παραχωρήθηκαν στον οργανισμό σιδηροδρόμων Πελοποννήσου (ΣΠΑΠ), ο οποίος προχώρησε στα πρώτα έργα εκμετάλλευσης των ιαματικών πηγών φτιάχνοντας ξενοδοχείο και υδροθεραπευτήριο.

Οι ιαματικές πηγές είχαν εγκαταλειφθεί επί αιώνες και το έτος 1890 – επί Χαριλάου Τρικούπη – άρχισε η αξιοποίηση με την παραχώρηση στην εταιρεία ΣΠΑΠ (Σιδηρόδρομος Πειραιώς – Αθηνών – Πελοποννήσου) για πενήντα χρόνια. Τότε ακριβώς κατασκευάσθηκε η παρακαμπτήριος σιδηροδρομική γραμμή προς τα Λουτρά με αφετηρία τον σταθμό Καβάσιλα. Η γραμμή λειτούργησε μέχρι το έτος 1940, και καταστράφηκε στην διάρκεια της γερμανικής κατοχής.

Η εταιρεία ΣΠΑΠ, αξιοποιώντας τα Λουτρά προέβη στην κατασκευή υδροθεραπευτικού καταστήματος με μεγάλη αίθουσα αναμονής, με 50 μαρμάρινους λουτήρες, τμήμα εισπνευσοθεραπείας, ως και εγκαταστάσεις ωτο-ρινόπλυσης και ψεκασμών του λάρυγγα, ξενοδοχεία, ως και ιδιαίτερους ξενώνες, με διαμερίσματα για ενοικίαση, αγορά, πάρκο, ανθόκηπους κ.λπ. Κατά την διάρκεια της κατοχής και του εμφυλίου, οι εγκαταστάσεις των Λουτρών καταστράφηκαν και μόλις το 1951 ανέλαβε την οργάνωση και εκμετάλλευση ο Ε.Ο.Τ. (Εθνικός Οργανισμός Τουρισμού) με τη δημιουργία υδροθεραπευτηρίου, ξενοδοχείων και camping στην περιοχή. Από το 1998 η έκταση των Λουτρών ενοικιάσθηκε στον Δασκαλαντωνάκη Νικόλαο για 46 έτη όπου χτίστηκαν και λειτουργούν υδροθεραπευτήριο και πολυτελή ξενοδοχεία. Τα είδη θεραπείας που εκτελούνται στα λουτρά είναι :

• Ποσιοθεραπεία
• Ρινόπλυση
• Ατομική Εισπνοή
• Ομαδική Εισπνοή
• Λουτρό (υδροθεραπεία)
• Λασποθεραπεία

Τα λουτρά θεωρείται ότι θεραπεύουν νοσήματα δέρματος, ρευματισμούς, νευραλγίες, ημικρανίες, πρωσαπαλγίες καθώς και παθήσεις του ερειστικού και κινητικού συστήματος.